Geplaatst door Nagel op 05/06/2020 - 04:34
Lid sinds 05 jun 2020
Phoe, ik eh (kuch)...ben Nagel, ik ben op 1 juni gestopt... (hum).
Ik denk, geloof ik, nu wel zeker dat ik écht ben gestopt, overtuigd en niet met zo'n halfslachtige poging van 'we gaan het maar eens proberen, met de achterdeur nog open voor het geval het toch niet lukt'. Tenminste, ik denk, (of is het misschien toch meer een wens dan een gedachte?), ehm.... laat ik het er maar op houden dat ik hoop dat ik nu toch echt ben gestopt.
Hijg, hijg...
Het valt mee, en het valt helemaal niet mee... Aan mijn conditie merk ik nog helemaal geen verbetering en ik hoest nog hetzelfde rokershoestje....
Toen ik nog rookte, (heel vreemd om mezelf dit te zien formuleren 'toen ik nog rookte', alsof het over iets gaat wat al jaren geleden is, terwijl het in werkelijkheid nog geen week achter me ligt), (kuch), maar goed, toen ik nog rookte kon het een enkele keer wel eens gebeuren dat ik midden in de nacht plotseling zonder iets te roken zat. En de paniek die me dan overviel, ik moest gewoon aan iets te roken komen, want ik zou het niet uithouden tot de volgende ochtend zonder te roken. En die paniek hield dringend aan zolang ik het probleem niet had aangepakt en de deur uit was gegaan om toch nog ergens wat te roken op te scharrelen. En ik wist dat ik er veel voor over had om die peuken maar te pakken te krijgen. Teveel? Misschien, wat is teveel? - je weet het niet... Misschien is dat dan juist weer het avontuur van het leven?
Toen ik nog niet gestopt was zag ik er enorm tegenop. Ik had verwacht dat elk moment van verlangen naar een sigaret hand- in hand zou gaan met die paniek die ik zo goed kende van niks te roken meer voor handen te hebben. Dat ik werkelijk tegen de muren op zou klauteren van ellende omdat ik het verlangen om te roken nu niet en nooit meer zal kunnen bevredigigen. Maar dat blijft uit. Dus, puf puf, in die zin valt het reuze mee, dat hele stoppen.
Wat ik misschien nog wel meer mis dan het roken zelf, is het hele ritueel er om heen. Je shagbuil pakken, je vloeitje openspreiden, en goed plukje van het juiste formaat op het vloeitje leggen, oppakken, rollen... dichtlikken, puntje aan bovenkant en onderkant eraf knijpen. In de mond nemen en ... waar is mijn aansteker, ik heb hem net nog gezien?
Hoi Lindie,Dat patroon wat
Geplaatst door Nagel op 26/06/2020 - 22:59
Lid sinds 05 jun 2020
Hoi Lindie,
Dat patroon wat jij beschrijft, verliep bij mij precies hetzelfde. De eerste week viel het best mee eigenlijk, ik had verwacht dat het veel moeilijker zou zijn dan het werkelijk was. De tweede week werd het een beetje minder, en inderdaad vanaf week drie gleed ik zo de depressie in...
Ik heb in het verleden al meer dan eens met de depressie te maken gehad. Ik weet niet of dat bij jou ook het geval is. Ben jij er ook bekend mee, van eerder?
Ik heb hier en daar het een en ander gelezen over roken en depressie en dat geeft het beeld dat die depressieve gevoelens zo tussen de twee en vier weken kunnen duren. Ik dacht eerst: laat ik het maar afwachten, en als het na vier weken niet voorbij is eens contact opzoeken met de huisarts. Maar ik had het erover met een vriend en die zei: waarom wacht je ermee, waarom overleg je niet nu al met je huisarts?
Juist omdat een depressieverleden heb vond ik dat eigenlijk wel wijs, dus gisteren heb ik een gesprek met haar gehad, en ze nam het allemaal wel serieus en vind dat we er alles aan moeten doen om te voorkomen dat dit een langdurige depressie gaat worden. Haar advies was beginnen met ondersteunende gesprekken, en als de depressieve gevoelens te lang blijven dan wellicht toch ook anti-depressiva gaan slikken. En ik sta daar eigenlijk wel achter, dus gaan we dat pad maar bewandelen.
Het heeft mij wel goed gedaan, dat consult bij de huisarts. Ik zit nog steeds in de donkere tunnel en heb nog steeds geen idee hoe lang die is, maar nu zie ik toch heel in de verte een klein sprankje licht... ooit komt er een moment dat ik toch die tunnel weer uit ga komen.
Hey Nageltje
Geplaatst door lindie 57 op 27/06/2020 - 00:46
Lid sinds 20 mrt 2013
Hey Nageltje
Wilde even reageren op je en ja inderdaad ben ik bekend met depressie ,heb 2 x een zware gehad ,dus ik begrijp je heel goed ,maar het ging eingelijk jaren goed ,want hoe raar dan ook van een depressie leer je ook wel iets hoe pijnlijk en verdrietig en heftig het ook kan zijn .
Praten over kan als je dat kan heel goed zijn ,mensen hoeven alleen maar te luisteren en ervoor je te zijn ,een depressie heeft tijd nodig en soms therapie en soms heb je medicijnen nodig ,maar goed dat je op tijd aan de bel trekt en hulp zoekt .
Stoppen met roken kan heel heftig zijn en je niks meer kan wegroken ahw en je alle verdriet en gevoel en alles wat op je pad komt onder ogen moet zien en niet kunt roken en dat kan heel confroterend zijn voor sommige waaronder ook ik .
Het komt goed met jou dat voel ik en je weet dat je soms even de bodem moet voelen voor je weer grond kunt voelen .
Doe waar je je goed bij voelt ,en luister naar je gevoel en weet dat je niet alleen bent ,.
Komt goed ,sterkte .
Lindie
En hoe doe jij dat Lindie,
Geplaatst door Nagel op 27/06/2020 - 15:20
Lid sinds 05 jun 2020
En hoe doe jij dat Lindie, zoek jij nog verdere ondersteuning nu met deze rookstop-depressie, of heb je genoeg vertrouwen dat je er op eigen kracht wel weer uit gaat komen?
Voor mij is het al zeker twintig jaar geleden dat ik een heel zware depressie heb gehad. In de periode daarna nog wel verschillende keren met depressie te maken gehad, maar toch in een lichtere vorm en daar ook zonder medicatie na verloop van tijd weer uitgekomen.
Maar nu schrik ik er wel van omdat de zwaarte en de vermoeidheid en de lusteloosheid en negativiteit die me overvalt, me eigenlijk wel bang maken dat ik opnieuw voor langere tijd in een zware depressie terecht ga komen.
Ik denk eigenlijk: het is de verslaafde in mij, die mij dit flikt. Die zit in dat onderbewuste zo te roeren en te klieren dat ik het op ga geven, en weer zwicht voor de tabak. En het is een verdomd gewiekste verleider, want eigenlijk is alles beter dan een depressie, zelfs roken. Maar ik kan het me gewoon niet permitteren om de verslaafde terrein te laten winnen... want ik ga het hierna niet nog eens redden om de moed op te brengen door de hel van depressie te gaan om van het roken af te komen.
Hey Nagel
Geplaatst door lindie 57 op 27/06/2020 - 14:31
Lid sinds 20 mrt 2013
Hey Nagel
Tja hoe doe ik dat ,door het er maar te laten zijn ,als ik een slechte dag heb dan probeer ik die te doorleven ahw omdat verzetten geen nut heeft en meestal de donkere wolk dan minder donker voelt de volgende dag .
En bewust afleiding te zoeken ,hoe klein dan ook en al is het maar een uur iets doen dan helpt ook ,en erover praten tegen iemand die je kent of je partner ,niks op kroppen .
Ik weet wel bijna zeker dat dit soort van depressief voelen hoort bij het stoppen met roken ,je verliest immers ook iets ,al zeggen alle boeken dat het winst is ,zo voelt dat niet en dat gevoel van verlies kun je ervaren als iets dierbaars wegvalt ,en ook dan ga je door fases heen .
Zie het als een "soort "van rouwproces voor even en ben lief voor jezelf en geef jezelf wat credit en geloof me het wordt echt wel beter hoor .
En wat me iedere keer weer goed gevoel geeft is ineens het besef van O ik rook niet meer ,wat knap van mezelf dat me dat nog steeds lukt en dat kan ook een goed gevoel geven .
En wat ik ook doe als ik het werkelijk even niet meer heb is de Bach rescue spray gebruiken ,helpt bij mij ook goed ,ik ben meer van de homeopathie dan medicatie alhoewel indien nodig ik ook medicatie gebruik .
Maar je rookt nog steeds niet ,volhouden he
Het maakt voor mij ook al
Geplaatst door Nagel op 30/06/2020 - 11:08
Lid sinds 05 jun 2020
Het maakt voor mij ook al verschil dat ik jou hier tegen ben gekomen, Lindietje
Dat jij precies zo'n vergelijkbaar patroon hebt, dat geeft me toch een net iets minder alleen-met-de-worsteling-gevoel. Dank je wel dat jij hier ook af en toe je hart komt luchten, en zoveel positiviteit mee brengt en bemoedigende woorden. Dat doet een puffende en hijgende exroker goed.
Hou ook vol, he! We mogen trots zijn, dat we niet zwichten onder onze depressie en het een excuus laten zijn om weer voor de tabak te zwichten. Maar dat we het lot in eigen hand nemen, we gebruiken onze depressie om ons besluit nooit meer te roken te bestendigen. We zijn dapper en wijs. We mogen echt trots zijn.
Hey Nageltje
Geplaatst door lindie 57 op 30/06/2020 - 20:11
Lid sinds 20 mrt 2013
Hey Nageltje
Mooi dat ik iets voor je kan betekenen in dit proces om van een verslaving af te komen ,en mijn ervaring is met alles door gewoon open en eerlijk te zijn en te benoemen het voor anderen juist dan een herkenning kan zijn ,toch ? dat is mijn ervaring .
En ja soms mis ik die verdomde sigaret ,ik rookte als ik blij was en als ik verdrietig was ,kwaad was ,kortom ik rookte altijd ,eerste werk s'morgens een sigaret pakken ,al had ik het nog zo benauwd en hoestte ik de longen uit mijn lijf toch die sigaret even die "rustgevende "nicotine rusch voelen ,en 10 min erna weer een ,OOO erg he .
Na het lezen van het boek van die longarts Wanda de Kanter die toch enkele rake dingen zei ,voeg daarbij mijn hoestbuien ,benauwdheid ,en mijn longmedicatie ,was mijn stoppen een onvermijdelijk ding geworden .
Ik was in 2018 6 jaar gestopt juist om mijn copd ,maar mijn jongste zoon rookte nog en na 6 jaar gestopt te zijn dacht ach een sigaretje kan ik wel hebben iedere keer als hij thuis was pikte ik stiekem een sigaret van hem ,denkende dat ik dat wel aan kon ,stom zo stom ,totdat er een ingrijpende situatie zich voordeed waarbij ik het maar weer gaan roken als excuus gebruikte ,en voor ik het wist rookte ik meer dan ik ooit gedaan had .
Daarom denk ik ook als je ooit gerookt hebt zul je net als met een andere verslaving er altijd allert op moeten blijven EENTJE kan NIET ,daar ben ik weer het voorbeeld van .
Maar we gaan ermee door hoe moeilijk het is soms ,leer kijken en genieten van de kleine dingen in het leven en het gevoel van dat je nooooooit meer bang hoeft te zijn dat je geen sigaretten meer hebt ,he he dat voelt ook rustgevend ,en kijk niet te ver vooruit ,
Morgen ben ik 5 weken gestopt ,wel 2 kilo zwaarder ,maar hoest niet meer en heb iets meer lucht dan voorheen .
Volhouden en koop iets leuks voor jezelf ,je hebt het verdiend !!!!
Hey Nageltje
Geplaatst door lindie 57 op 12/07/2020 - 14:54
Lid sinds 20 mrt 2013
Hey Nageltje
Ben beetje benieuwd hoe het met je gaat ?
Ik wist niet meer hoe lang ik
Geplaatst door Nagel op 20/06/2023 - 05:10
Lid sinds 05 jun 2020
Ik wist niet meer hoe lang ik nu gestopt was met roken...of het nu drie of alweer vier jaar was. Toen dacht ik opeens aan dit forum, dat ik hier het een en ander geschreven heb in het begin van die stoptijd.
Ik ben niet meer gaan roken, en inmiddels durf ik wel te zeggen dat ik nooit meer ga roken.
Mocht je hier nog ooit lezen, lindie57.... hoe is het jou vergaan? Ben je ook nog steeds gestopt?
Gefeliciteerd Nagel, 3 jaar
Geplaatst door Niek-43 op 20/06/2023 - 09:28
Lid sinds 05 jan 2022
Gefeliciteerd Nagel, 3 jaar rookvrij!
Ikzelf zit net weer aan dag 1 van niet roken. Niet voor de eerste keer, maar hopelijk nu wel voor de laatste keer.
Reactie toevoegen